مطالعه رفتار الکتروشیمیایی دیازپام بر روی الکترود مغز مداد اصلاح شده با بیسموت و بکارگیری این الکترود در آنالیز نمونه های حقیقی

بررسی خواص بیسموت و سمیت پایین آن نسبت به جیوه، نشان می دهد که قادر است به عنوان واسطه انتقال الکترون بین الکترود و گونه های الکتروفعال عمل کند. بنابراین الکترودهای مبتنی بر بیسموت، می توانند به عنوان حسگرهای الکتروشیمیایی استفاده شوند.در این کار پژوهشی، ابتدا الکترود مغز مداد فعال شده سپس در به روش ex-situ توسط بیسموت اصلاح گردید، سپس رفتار الکتروشیمیایی دیازپام بر روی الکترود مغز مداد اصلاح شده با بیسموت به روش پالس ولتامتری تفاضلی در محدوده ی پتانسیلی 0/6- تا 1/2- مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت، و شرایط بهینه ی الکترواحیای دیازپام با بررسی تاثیر پتانسیل و زمان فعالساری الکترود، پتانسیل و زمان ترسیب بیسموت بر روی الکترود، روش فعالسازی الکترود، غلظت بیسموت، الکترولیت زمینه، و ph تعیین شد. شرایط بهیته ی بدست آمده عبارتند از: فعالسازی الکترود مغز مداد در محلول 0/5مولار naoh در مدت زمان 180 ثانیه، ترسیب بیسموت 005/0 مولار در پتانسیل 1- ولت در مدت زمان 240 ثانیه و الکترولیت زمینه ی بافر استات 0/5مولار با 4/8=ph .نمودار کالیبراسیون حاصل از روش ولتامتری پالس تفاضلی دارای محدوده ی خطی4 /1 تا 16/7میکرومولار می باشد، با توجه به این نمودار کالیبراسیون حد تشخیص1/1 میکرومولار محاسبه شده است.با بررسی اثر مزاحمت اوریک اسید و آسکوربیک اسید موجود در ادرار، مشاهده شده است که این ترکیبات حتی با غلظت های بالا نیز مزاحمتی بر اندازه گیری دیازپام ندارند. در نهایت این الکترود به عنوان یک حسگر ولتامتری برای اندازه گیری دیازپام در نمونه ی قرص دیازپام و ادرار نتایج رضایت بخشی را نشان می دهد.